لحظات تنهایی برای همه مفید است حتی برای کودکان. وقتی آن‌ها با خودشان بازی می‌کنند، می‌توانند علائق خود را شناخته و آن‌ها را رشد دهند.
این موضوع بسیار مهم است که شما برای کودکتان وقت بگذارید، اما دادن زمانی به او تا بتواند به تنهایی و مستقل از والدین، خودش را سرگرم کند نیز به همان اندازه مهم است.
مراحل و گام‌ها:
- یک محیط کاملاً بی‌خطر و ایمن برای کودک فراهم کنید.
اگر امکان‌پذیر نیست که تمام خانه‌تان را برای بازی کودک ایمن‌سازی نمایید، می‌توانید از تخت‌هایی با نرده‌های بلند به عنوان مکانی برای بازی او استفاده کنید و یا اتاقی را برای این منظور اختصاص دهید.
حتی می‌توانید قسمتی از خانه‌تان را که از در ورودی دورتر است، برای بازی کودک آماده نمایید. بچه‌های کوچک می‌توانند خودشان را در یک مکان سرگرم کنند. آن‌ها از بازی در فضاهای اختصاصی لذت می‌برند. اما کودکانی که چهار دست و پا حرکت می‌کنند و یا تازه راه افتاده‌اند، احتیاج به فضاهای بیشتری برای بازی کردن دارند.
- اسباب بازی‌هایی را برای او در این مکان بگذارید.
اسباب بازی‌هایی را برای او در این مکان بگذارید که بتواند به راحتی لمسشان کند، دهانش بگذارد و آن‌ها را زیر و رو کند، مثل توپ، حیوان‌های عروسکی پارچه‌ای و یا اسباب بازی‌هایی که در هنگام دندان در آوردن کودک، از آن استفاده می‌شود.
- سعی کنید او را همیشه تحت نظر داشته باشید.
قرار است کودک شما مستقل باشد اما او را همیشه تحت نظر داشته باشید، به خصوص اگر کاملاً در معرض دید شما نباشد.
- به کودکتان بگویید که شما دارید آن جا را ترک می‌کنید و به مکان دیگری می‌روید.
اگر او شلوغ بازی در آورد، برای یک یا دو دقیقه بیرون بروید و سپس برگردید. سعی کنید در دفعات بعدی مدت زمان بیشتری را خارج از دید او بمانید. این کار باعث می‌شود که قدرت صبر و تحمل کودک نیز شروع به رشد نماید.
- هر چند وقت یک بار به او سر بزنید تا مطمئن شوید حالش خوب است.
ممکن است برایتان عجیب باشد که می‌بینید کودکتان غرق در بازی کردن با خودش است.
- اگر کودکتان را غرق در بازی کردن می‌بینید، حواسش را اصلاً پرت نکنید.
اکثر ما دوست نداریم که وقتی در حال خواندن روزنامه هستیم و یا می‌خواهیم حواسمان را جمع کاری نماییم، کسی مزاحم ما شود. به مستقل بازی کردن کودکتان احترام بگذارید. زیرا این عمل در واقع یک گام و مرحله‌ی مهم در رشد او می‌باشد.
